กุศลชาติ : วจนัตถะ คือ คำจำกัดความของคำว่า กุศลแบบที่ ๗.
กุสล คือ ธรรมที่ลายกายที่มีแต่ของน่ารังเกียจหมักหมม
ความหมายนี้เป็นความหมายสุดท้าย ที่ฝากให้ท่านทั้งหลายไปขบคิด
คำว่า กุส ในที่นี้ ไม่ได้หมายถึง กิเลสมีราคะเป็นต้น แต่หมายถึง กายยาววาหนาคืบของพวกเรานี่แหละ เหตุที่กายได้ชื่อว่า กุสะ เพราะเป็นที่นอนอยู่ของสรรพสิ่งที่บัณฑิตตำหนิ,
ธรรมเหล่านี้ สามารถกำจัด กุสะ คือ กายนั้น โดยเกี่ยวกับการทำให้กุศลถึงความบริบูรณ์ที่สูงสุด กุศลนั้นก็จะเป็นเหตุให้บรรลุนิพพานชนิดอนุปาทิเสสนิพพาน เมื่อเป็นเช่นนี้ กายที่หมักหมมสิ่งน่ารังเกียจก็จะหมดสิ้นไป ก็ด้วยอำนาจของกุศลนั่นเหมือนกัน แล
เป็นอันจบคำว่า “กุสล” เสียที พรรณนามานานหลายเพลา.
กุสชาติกิเลส จงเสื่อมสูญ กุสลทั้งหลาย จงเพิ่มพูน กุสญาณ บริบูรณ์พลัน
ความเจริญงอกงามไพบูลย์ในธรรม ขอจงมีโดยถ้วนหน้ากันทุกท่านเทอญ
ขออนุโมทนา
สมภพ สงวนพานิช
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น